Rodzina w Chinach?

Przed wyjazdem do Chin poprosiłem nauczycielkę o nadanie mi chińskiego imienia i nazwiska.
Od kilku dni nazywam się 潘立夫 /panlifu/. Wielu Chińczykom to imię przypadło do gustu. Rzekomo brzmi dobrze. Z tego co wiem to na Tajwanie, który nie jest dzielnicą Chin, jest dobrze znany ekonomista o dokładnie tym samym imieniu i nazwisku. (Dobrze wróży, no nie?). Ale nie w tym rzecz w tym wpisie.
Otóż w Chinach najpierw jest nazwisko, gdzie o ile dobrze pamiętam 100 nazwisk stanowi ponad 86 procent całej ludności Chin (takie nazwiska jak Wang, Zhang etc), a dwa kolejne znaki, lub jeden, to imię – zazwyczaj oznacza jakąś pozytywną cechę bądź życzenie dla dziecka.

Co z tą rodziną?

Dobra. Zatem obecnie mam na nazwisko Pan. To nazwisko nie jest powszechne, ale kiedy wczoraj odwiedziliśmy kolegów wuefistów z pokoju naprzeciwko, kiedy napisałem na telefonie swoje nazwisko, jeden z kolegów wyraźnie zaskoczony stwierdził: Nie może być! Masz na nazwisko dokładnie tak jak ja!!! 家人,家人!!! /jiaren – rodzina, członkowie rodziny/! Jesteśmy rodziną!

I tak oto po przebyciu przeszło 8 tysięcy kilometrów znajduję rodzinę w dalekich Chinach! To ten kolega po lewej stronie

Po lewej 😉

Żeby było śmieszniej, to w Polsce osób z moim nazwiskiem lub z panieńskim nazwiskiem mojej mamy nie ma zbyt wiele. Szukając korzeni tutaj można sięgnąć do mojego rodzeństwa: otóż moja siostra w dzieciństwie (czasem) wyglądała jak mała dziewczynka ze stepów, a nie szukając dlatego można by znaleźć w internecie zdjęcia osób podobnych do mojego brata, więc kto wie? 😉